ข้อมุลด้านผู้รับบริการและผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย
อาการสมาธิสั้นในผู้ใหญ่ที่มักพบบ่อยมีดังต่อไปนี้
มองข้ามเรื่องสำคัญ ไม่ใส่ใจรายละเอียด จนเกิดความผิดพลาดบ่อย ๆ
สมาธิสั้นในผู้ใหญ่สามารถดูแลด้วยวิธีต่าง ๆ ร่วมกับการไปพบแพทย์เพื่อการรักษา ดังนี้
สิ่งแวดล้อมเริ่มมีผลต่อเด็กตั้งแต่ระหว่างการตั้งครรภ์ เป็นปัจจัยเสี่ยงของการเกิดโรคสมาธิสั้นได้ เช่น ความเครียดของแม่ แม่สูบบุหรี่หรือดื่มสุรา การได้รับสารพิษระหว่างการตั้งครรภ์ ระหว่างการคลอด เช่น คลอดก่อนกำหนด หรือมีน้ำหนักตัวน้อยกว่าปกติ หรือขาดออกซิเจนคณะคลอด รวมไปถึงสิ่งแวดล้อมระหว่างการเจริญเติบโตของเด็ก เช่น มีการบาดเจ็บของสมอง ความผิดปกติของไทรอยด์ฮอรโมน ภาวะโภชนาการไม่ดี รวมไปถึงการดูโทรทัศน์ หรือเล่นเกมมากเกินไป ล้วนแต่เป็นปัจจัยที่เกี่ยวข้องทั้งสิ้น
นั่งนิ่งอยู่กับที่นาน ๆ ไม่ได้ โดยเฉพาะเมื่อต้องอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบ
ขาดสมาธิ เด็กไม่สามารถจดจ่ออยู่กับการเรียน ไม่สามารถตั้งใจฟังครูสอนได้อย่างต่อเนื่อง มีอาการเหม่อลอย วอกแวกง่าย ทำงานไม่เสร็จ เบื่อง่าย ผลงานที่ออกมาไม่เรียบร้อย ซึ่งเป็นสาเหตุให้เด็กเรียนรู้ไม่เต็มศักยภาพ หลงลืมกิจวัตรที่ควรทำเป็นประจำ หรือทำของหายบ่อย
เนื่องจาก “ข้อเสื่อมสภาพ” อาการโรคสมาธิสั้น ทำให้ไม่สามารถเคลื่อนไหวร่างกายได้อย่างเต็มที่ หากเกิดอุบัติเหตุบนท้องถนนขึ้น อาจทำให้ได้รับบาดเจ็บรุนแรงได้
หลีกเลี่ยงและไม่ชอบงานที่ต้องใช้ความพยายามมาก ๆ อย่างการทำการบ้าน การเขียนรายงานหรือเรียงความ
มักไม่ทำอะไรตามขั้นตอน และไม่สามารถทำงานที่โรงเรียน ทำงานบ้าน หรือหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายให้สำเร็จลุล่วง เช่น ขาดการมุ่งความสนใจ หรือพยายามหลีกเลี่ยงการทำตามขั้นตอน
ไม่มีสมาธิในการจดจ่อกับสิ่งหนึ่งสิ่งใดอย่างต่อเนื่อง
รายงานวิเคราะห์การจัดซื้อจัดจ้างหรือจัดหาพัสดุ
สินค้าและบริการ ประกันภัยรถยนต์ภาคบังคับ (พ.ร.บ.)
การปรับเปลี่ยนพฤติกรรม ด้วยหลัก ลดสิ่งเร้า เพิ่มสมาธิ เพิ่มการควบคุมตนเอง จะช่วยให้เด็กมีสมาธิ ดีขึ้น มีความอดทน และควบคุมตนเองได้ดี